Er was eens een man die niets had met er was eens. Hij geloofde niet in verhalen die zo begonnen. Hij geloofde nergens in van wat een ander hem vertelde en hij deed niks van wat een ander hem opdroeg. En daarom vertelde noch verordende niemand hem iets. Ze zagen hem niet als deelbaar en ze lieten hem maar in zijn waarde vol loosheid. Hij had geen naam, geen nummer,...
en als men naar je kijktver ander jij danwissel jij van aanzichtbij de bevalligheid van de blinde schepperen diens geboeide ogen vol ongevoeld? ga je aan om te behagenter wille te zijnte stoppente stillenom gelijksoortig één te willen en wat gaat er dan uit? wat wordt jouw silhouetbij de gratie van hen die eenzamendie versluwend verstrikkenom wat liefde herken jij...
(Moniek van Pelt) Ze zaten voor haar. Hij was heel beperkt, zo sprak de man over het kind. Het was ernstig misgegaan toen hij een jaar of twee was. Hij gedroeg zich niet zoals andere kinderen. Bewegen leek hem te storen, evenals de taal. Ze keek naar hem en ze keek naar hem. Vader en zoon, twee werelden apart. Het jongetje liet zich niet zien. Ze wendde haar ogen af...
(Moniek van Pelt) er is geen dag dat jij niet voorbij komt in een droom of gedachte er is geen nacht dat jij niet stilt al is het maar aan licht en toch.. stop je nooit de klager, de vrager, de drager iedereen bereid zich van over tot voor maar wie stopt de tijd stel je voor dat je op een dag de dag loslaat zomaar zonder te hoeven weten wat de dag in zou...
(Moniek van Pelt) Nu het begrip kunstmatigheid als beeld steeds indringender op deze aarde wordt geplakt, de theorie van de virtuele werkelijkheid, zou je je leven eens langs het spel simulatie kunnen leggen. Het zou een hoop verklaren als het gaat om het wankele evenwicht in elke uitleg over de persoonlijke mens en zijn traumatiek. Trauma dat op aarde leven genoemd...
(Earth Matters | Moniek van Pelt) Er is een gouden informatiestroom, een kosmische beweegkracht die universa en diens bewoners waardevol in vrede verbindt. De vrijheid waarin het Zelf mag Zijn, is er één van een ten diepst gevoelde zelfbeschikking. Een heilige verbintenis waarin de vorm in alle originaliteit mag bestaan. Hier is sprake van een...
(Moniek van Pelt) …tot de laatste schelp aangespoeld zal zijn. niet meer wetend van alle anderen. of dat hij schelp was. of dat hij een zee aan eeuwigheid kende. die van echt samen … Triest verhaal. Waarom wachten we daar eigenlijk op? Nu kan ik veel zeggen over hoe we zo ongekend gemanipuleerd worden, dat velen die denken helder te zijn en wakker...
(Earth Matters) Hoe de tijdslijn, bloedlijn en levenslijn van het familiaire systeem in de breedste zin des woords geleefd dient te worden als opvulling van de valse driehoek (innerlijk kind - hoge zelf - onbewuste) doet Moniek van Pelt uit de doeken in haar stuk “Familie, een aardse waarheid die nooit meer dan hemel haalt”. Ze gaat...
(Moniek van Pelt) Als kind wist ik al tot meer dan een enkele aardse bloedlijn te horen: Als dit De ingevoegde rode draad is in mijn leven, omdat zij het zeggen, dan rust ik niet voor de mijne bij wijze van blauw is. Eerder zal ik geen kind baren. Een quantum decision noemen ze dat in wetenschappelijke termen. Ik wist ook dat dit in mijn geval het ontcijferen van...
(Moniek van Pelt) Gelijdelijk (ja, met de ij van jij als ik!) vloeien wij van de ene afbeelding over in de andere. Niet alleen de tussenliggende afbeeldingen zijn berekend, Alle afbeeldingen zijn berekend. Wij zijn berekend, van begin tot het einde. We mogen van de A tot aan de Z, vol Acceptatie van deze Zee als zijnde vrije zee. Alleen onze persoonlijke...
(Moniek van Pelt) je pure gevoel voor goud dat je altijd overvloedig deelt, je diepe inzinnige lach, je bereidheid de ander te kennen als jijzelf, je krachtige gevoel voor vrijheid, de eeuwig bloemse bloei die jij kent als thuis om mij dit onomwonden te tonen in elk stralend moment, je vreedzame kosmische kijk die nergens twijfel toont of ruis, je helder klinkende...
(Moniek van Pelt) Elke golf van voorspoed versus tegenspoed is een bedreiging voor en een demping op de verbinding met ons ZELF; het ware wezen die in contact is met al het leven. Zelfs de gelukkigste sterveling, is nog steeds een sterveling.. De mens wil niet bezield, niet evenwichtig bezongen. Niet gehoord en niet erkend. Niet voelend voeden. De mens wil niet...
(Moniek van Pelt) Wees als G O D, Geef Openheid Door Zo ongeveer begon de inspiratie kind en mens en zo bijzonderrondt hij zich momenteel. Al voelt het alsof ik net begonnen ben te spreken over iets zo veelomvattend in mij, dat ik me nu al verheug op de samenkomsten die ik erover ga geven. Samen met zovele goedgezinde, toegenegen en beminnelijke wezens van buiten...
(Earth Matters - door Moniek van Pelt) Dit hert en ik, ons gevoel reikt al jaren door de tralies. Hoelang zou hij al hierin en op- en buitengesloten zijn? Zien wij het nog? Ik ben thuis Aan hen die mij hun groteske voorstelling voorspellen en verbeelden willen, opdat ik hen zal dienen, vergeet het. ik ben genoeg in mijn eigen mensrijke uitdrukking die thuis kent in...
(Moniek van Pelt) Evenwichtige zieners spreken ons aan zoals wij elkaar aan mogen spreken. Fijnvoelige mens. Jij kunt zo goed inzien en doorgronden. Wij kennen jou in de kern niet anders dan vrij. Je ware blik verheft elk woord zo indringend, dat het niet anders kan dan zich bloot geven. Waarheid te tonen. Het is tijd en met kracht. Deze aarde beschaving heeft het...
(Earth Matters) Hoe komt het innerlijk kind in bewaring bij iemand anders en hoe verhoudt zich dat tot ouderschap, onderwijs en het (therapeutisch) werken met (innerlijke) kinderen? "Het innerlijk kind leeft in het huis van bewaring", een intrigerende titel van een essay van de hand van Moniek van Pelt. In dit video-interview haar komt onder meer...
(Moniek van Pelt) het is de eeuwenoude stroom als een draad vol ongenoegen of een zachte grote zegenregen die ons drijft en ons omarmt en die mens e lijkt te sturen soms zover van onszelf als we ons ebbig inhouden uit angst verzwolgen te worden door haar kracht ik ben vannacht gaan staan voor de allerhoogste golf in mijn dromen ik heb ernaar...
(Moniek van Pelt) en ieder mens vindt hier een aarde. ze zeggen nieuw, ze zeggen jij. ik ben er bang, jij lijkt er blij en ieder mens vindt hier een wereld. ze zeggen vlucht, ze zeggen thuis. jij zoekt de vleugels, ik vorm jouw huis en ieder mens vindt hier een kind. ze zeggen onbeschreven, ze zeggen puur. ik verdraai het uitzicht, jij botst op muur en ieder mens...
(moniek van pelt) Je zou de persoonlijkheid kunnen zien als een opgebouwde codering. Zoals ze in een computerspel bepaalde personages opbouwen. Het is een heel technisch verhaal hoe dat werkt, maar uiteindelijk staat er een zo levensecht mogelijk figuur voor je neus, die jou iets te zeggen lijkt te hebben. Die met jou wil spelen in een wat lijkt onschuldig spel....
(de oorsprongrijke mens) Dit is het vervolg op het eerste en het tweede deel van een essay uit de online inspiratie "De strijd om de persoonlijkheid" (moniek van pelt) Er dient dus voortdurend iets tussen ons in te staan, tussen ons mensen en tussen ons weten en ons zelf. Dit geschiedt, zo luidt de uitleg, ter zelfverbetering. Omdat je jezelf nu eenmaal verlaat door...