de taal van deze kunstmatige werkelijkheid ontleedt

de strijd om de persoonlijkheid

De inspiratie “de strijd om de persoonlijkheid – de taal van deze kunstmatige werkelijkheid ontleed”, beoogt een bron-bezinning op het leven in deze ”moderne” tijd, met daarin praktische aanwijzingen hoe je in het dagelijkse leven wezenrijk leiding kunt nemen in het zelf. Naast de teksten dit boek bestaat de complete inspiratie ook uit 8 uur verdiepende video, samen met Arjan Bos. Moniek geeft met de teksten in dit boek een stevige aanzet in hoe we middels het waarnemen van de toegestane taal, de feitelijkheid van een in onze ogen artificieel soort werkelijkheid kunnen ontleden.
Veel mensen denken in deze wereld te willen leven. Er zijn ook genoeg mensen die verwarrende gevoelens hebben bij hun leven hier op aarde: Wat doe ik hier? Wie ben ik? Waarom doen we wat we doen met dieren, met de natuur, met de kinderen, met elkaar? Waarom ga ik dood? En dan zijn er mensen die zich niet langer aan willen passen aan het denken in deze wereld. Zij zien zichzelf als kosmisch wezen en meer dan de aardse persoonlijkheid die geacht wordt niet dieper te voelen dan deze toegestane werkelijkheid.
In deze inspiratie komt onder andere aan bod waarom en hoe we in een bewustzijnsvernauwende werkelijkheid leven, bezien langs taalsturingen vol heimelijkheid die ons spiegelen van onmenselijke digitale strijdtonelen, verborgen boodschappen en omkeringen, singulariteit, bedrieglijke verbeeldingskracht, valse kundalini, kunstmatige ogende wetmatigheden, vervormingen in menselijke uitlijning en meer. Want waar is in dit doolhof ook alweer precies onze eigenheid in denken en voelen te vinden? De bron zijn van je eigen informatie is eigenlijk de sleutel van zelf waarachtig zijn; aanwezig en alert.
Levertijd is ongeveer 8 werkdagen.
Binding : Paperback
Distributievorm : Boek (print, druk)
Formaat : 148mm x 210mm
Aantal pagina’s : 112
Uitgeverij : Stichting Earth Matters
ISBN : 9789078500995
Datum 1e druk : 10-3-2020
Prijs : € 15,- (Leden € 14,- & Earth Friends € 13,-)

 

inhoud

1 – voorwoord
2 – menszijn
3 – de strijd om de persoonlijkheid
4 – bewustzijnsvernauwing
5 – beslaat leven langs dualiteit eigenlijk een digitaliteit?
6 – hoe slaat ‘onze’ taal de valse brug naar kunstmatigheid
als wetmatigheid.
7 – verborgen boodschappen van een digitale wereld;
het labyrint en haar heimelijke omkeringen
8 – singulariteit; waar is de originele codering van
waarheid, echtheid en openheid?
9 – de menselijke tijdslijn van ziekte, dood en
verlichting voor het hoogste goed
10 – de digitale hersengolfstaat en andere vormen van
uitlijning die eigen gedachten blokkeren
11 – de ware kracht van verbinding en verbeelding; ons
voorstellingsvermogen weer aanzetten
12 – leiding nemen in het zelf
13 – ik ben de bron van mijn informatie/
wie is de mens van oorsprong ?
14 – kort verhaal: eilandjesbewustzijn

de strijd om de persoonlijkheid

voorwoord:

De taal. Is hij van ons? En hebben we het dan alleen over wat woorden, of gaat de energie in de kern ook over beweging van beeld, dans, geometrie, klank, kleur? Mag alles wat betekenis geeft aan leven meedoen? We leven in een wereld die zich al spiegelend afsluit, opsluit en buitensluit. Zo binnen, zo buiten; woorden die we gebruiken om ten diepste te duiden dat we zo graag in eenheid willen denken. We worden alleen een beetje bang als we echt kijken naar wat buiten onze aardse realiteit dan betekent. En dat gaat echt niet alleen over onze buitenaardse buren, van buiten de dampkring.
Iemand zei me laatst dat er zo een 133 grote conflictsituaties zijn op aarde. In verre buitenlandse landen, zou mijn buurmeisje zeggen. En dat is enkel maar wat we te zien krijgen, wat zich als het ware aan ons opdringt. Wezenrijk helder overzien vanuit een eigen hoofdlijn kunnen we allang niet meer. De beelden zijn niet de onze. En voelen van zoveel pijn en verdriet, het lijkt ondoenlijk en on overleef baar.
We hebben ons ertegen te beschermen en af te dekken; ons als het ware te wapenen. Wat duiden deze wapens anders dan.. in strijd zijn? Zo daar in worsteling, zo hier in worsteling.
Welke betekenis kunnen we dan nog toekennen aan een woord als samen? De aardse taal die de vele aardse tweedrachtbeelden vergezelt is een kunstmatige. De bron van de taal kent alleen vrede. Er bestaan geen woorden voor oorlog. Van welke informatiebron bedienen wij ons nu dan eigenlijk? En wat maakt dat ons? Een oorsprongrijk wezen die zijn eigen innerlijke taal vergeten is, of zijn wij niet meer dan de twist in het oog van de supergeest? De eenheid is verdwenen; echte analoge beelden zijn nauwelijks te vinden en zeker niet op internet. En noem mij eens één straat waar mensen in puur bewustzijn, zonder enige onbewust spanningsveld, en in een vrije staat met elkaar leven? Kunstmatig betekent onnatuurlijk of artificieel. Wij mensen communiceren op een hoogdravende, gemaniëreerde wijze met elkaar. Onwaarachtig. Als dit de wijsheid in zo binnen en buiten spiegelt, wat is dan wijs? Taal als middel om gedachten kenbaar te maken, spiegelt in een kunstmatige staat een gekunsteld soort eigenheid. Een persoonlijkheid die in scherven denkt en langs flarden gevoel, bang voor de kloven, de kieren en gaten. De mens die een energie als samen onbewust herkent als een winstoogmerk, langs belangen, verdienste, voordeel en resultaat, leeft in isolatie; het hart lijkt nagenoeg onbewoond. Vele woorden spiegelen een gevangenis waarin vriendschap en liefde ten onder gaan aan onnatuurlijk gedrag. Het kennen van echt eigen gedachten is verworden tot een zeldzaamheid.
Deze taal, die immers ons aanzien spiegelt, hebben wij diepgaand willen beschouwen, evenals de spiegel die de kunstmatigheid zo nodig lijkt te maken. Bewustzijn die vernauwd schijnt, is niet alleen gemanipuleerd, hij manipuleert ook. Willen weten wie je echt bent behandelt elke denkbare en eerder ondenkbare misleiding, om zoiets als de energie van eigen leiding weer in zicht te krijgen: het overzien van de ware wezenlijke relatie tussen hoofd, hart en vertrouwelijkheid. De strijd om de persoonlijkheid voelt ons als een eerste en stevige aanzet daartoe, waarin we het menselijke onbewustzijntje spelen bezien langs taalsturingen vol heimelijkheid die ons spiegelen van onmenselijke strijdtonelen langs digitaliteit, verborgen boodschappen en omkeringen, mensonterende singulariteit, bedrieglijke verbeeldingskracht, valse kundalini, kunstmatige wetmatigheden, vervormingen in menselijke uitlijning.
Wij mensen zijn weer verbonden met onze wezenskern, onze bron, wanneer afstamming niet langer afleiding betekent maar origine. Zoals samen in oorsprong betekent enig en onverdeeld levend bestaan. De werkelijkheid in een levende open echte taal is niet geloofswaardig realistisch langs goed en slecht, maar een essentiële volledige realisatie waar geen strijd op kan inbreken. Want de taal.. hij is wel degelijk van ONS, dus Open met het Nieuwe Samen.
We zijn diep dankbaar voor alle welgezinde wezens die in gelijkwaardigheid bereidheid tonen tot het openbloeien van nieuwe taal- en verhaalbeleving. Wij zijn innerrijk de verhalenschrijvers van ons leven en niemand anders.