Hoe voelt het eigenlijk om mens te zijn in deze uitdagende tijden? Zijn we nog op een vrije ontdekkingsreis, zoals dit van nature bij ons past, of nemen de verstoringen de overhand waardoor mensen niet meer tot een hartsgevoelde verbinding kunnen komen met elkaar? Verstoringen die onder andere ontstaan door vaste standpunten in te nemen over een onnoembare hoeveelheid niet ten volle te vatten onderwerpen en die met hand en tand te verdedigen en tegen elkaar. De verwarring die ontstaat, wanneer mensen elkaar niet langer in wezen proberen te begrijpen, geeft een chaotisch wereldbeeld vol ontreddering en ontwrichting. Een waarheden carrousel.
(lees hieronder verder)
De pionier, als wereldse verkenner en ontdekker, verwordt tot een harde strijder die zich aan talloze richtlijnen, besluiten en verordeningen dient te houden. Het ware menselijke gevoel voor schepping wordt zo steeds artificiëler door verdergaande ondermijning van het vrije krachtpotentieel. Uitwisselingen geschieden steeds vaker op basis van berekeningen en winst, in plaats van op openheid en integriteit. Het ingeblikte nieuws dat we voor ogen krijgen geeft nauwelijks nog vernieuwende signalen. Het laat de glans in de ogen van vele mensen langzaamaan doven. Want wie kun je nog geloven. Moet je nog langer ergens in geloven. Wat is de waarde van leiding nemen nog, als zoveel voor je besloten wordt. En wanneer ben je eigenlijk zelf aanwezig in jezelf, in je gevoelens en gedachten?
Voor mij is het tijd om terug te keren naar een ontmoeting, in plaats van het in stand houden van het gevecht. Om zo het unieke stukje vrije informatie, die wij allen in ons meedragen weer vrijuit te delen met elkaar. Leven vraagt om een herziening van onze eigen veerkracht, die misschien bijna wel zoekende lijkt. Niets is minder waar. Er zijn veel mensen die onverstoorbaar doorgaan met het vrijmaken van een weg vol stoorvelden. Mensen die erkenning blijven geven aan het ware menszijn, die in de kern altijd samen wil werken met al het leven. De kunstmatigheid vol scores, likes en vierkante ogen heeft ons gebracht waar we nu zijn. Eens kijken hoever we komen met echte aandacht voor elkaar. Ga je mee op gevoelsexpeditie?
Hieronder vind je binnenkort de eerste video.
