de strijd om de persoonlijkheid
De taal. Is hij van ons? En hebben we het dan alleen over wat woorden, of gaat de energie in de kern ook over beweging van beeld, dans, geometrie, klank, kleur? Mag alles wat betekenis geeft aan leven meedoen? We leven in een wereld die zich al spiegelend afsluit, opsluit en buitensluit. Zo binnen, zo buiten; woorden die we gebruiken om ten diepste te duiden dat we zo graag in eenheid willen denken. We worden alleen een beetje bang als we echt kijken naar wat buiten onze aardse realiteit dan betekent. En dat gaat echt niet alleen over onze buitenaardse buren, van buiten de dampkring. Iemand zei me laatst dat er zo een 120 grote conflictsituaties zijn op aarde. In verre buitenlandse landen, zou mijn buurmeisje zeggen. En dat is enkel maar wat we te zien krijgen, wat zich als het ware aan ons opdringt. Wezenrijk helder overzien vanuit een eigen hoofdlijn kunnen we allang niet meer. De beelden zijn niet de onze. En voelen van zoveel pijn en verdriet, het lijkt ondoenlijk en on overleef baar. We hebben ons ertegen te beschermen en af te dekken; ons als het ware te wapenen. Wat duiden deze wapens anders dan.. in strijd zijn? Zo daar in worsteling, zo hier in worsteling.