(Moniek van Pelt) en ieder mens vindt hier een aarde. ze zeggen nieuw, ze zeggen jij. ik ben er bang, jij lijkt er blij en ieder mens vindt hier een wereld. ze zeggen vlucht, ze zeggen thuis. jij zoekt de vleugels, ik vorm jouw huis en ieder mens vindt hier een kind. ze zeggen onbeschreven, ze zeggen puur. ik verdraai het uitzicht, jij botst op muur en ieder mens...
Gedichten
Zand strooien
(Moniek van Pelt) DIT is mijn land, galmde de Eén met wilde overtuiging allemaal van mij en hij wees groots om zich heen Heb je MIJN land al gezien, zei de Andere jij en hij wees naar alle kanten van opzij... He, je steelt mijn schadus met het wijzen naar een randje land van Mij ik zal de lijn wat meer zichtbaar maken voor je zodat je weet waar...
de dagen die vallen
(Moniek van Pelt) als de dagen niet vallen hebben vogels de sleutel zingen vissen refrein maar de dagen ze vallen ze haten, ze knallen ze moeten en zullen bloedomrand zijn ze jatten de dromen en kappen de bomen de vredesnaam wordt ijzig verwart de dagen die vallen lijken immer verstart ze willen niet samen geen kleur in hun taal ze eisen...
kootsj
(Moniek van Pelt) Mijn Kootsj is een heel volledig mens dat ronde zit hem in zijn uitgesproken wens zo lekker de ruimte in zichzelf te kunnen zijn deze factor van spiegelend succes triggert al mijn pijn het is mijn eigen systeemdwang die mij naar een linkergrens toesleurt en mijn regeldruk die met de rechter grenspost leurt Zo zegt...
je zelf de ruimte geven
(Moniek van Pelt) ken jij jezelf thuiser dan dit haveloos lijf? een orgaan die geprogrammeerd lijkt om te sterven na een reddingspoging of wat dat is toch geen leven.. en daarbinnen? ken jij de gewaarwording die dieper schouwt dan wat lijkt? en waarom wil je sterven? de pure godsnaam wordt bemanteld en de ruimte in geslingerd om zijn deel terug te vinden in...
Ik ben mijn heelal
(Moniek van Pelt) ik ben mijn heelalde ronding in een sterdit is mijn verhaalmijn landmijn hartde sterren weten heus weldat ik met mij de hele schittering bedoelvirtuoze grootheidkent geen enkeltje .ik ben mijn heelalde tranen van oerhet zijn geen druppels latergeen vlucht naar thuis van hierhet vliegt niet voor me uiten maakt niemand loshet draag mij...
Ik ben helder
(Moniek van Pelt) Ik ben helder Ik ben geen product van welke tijd dan ook Ik ben in kern niet gespleten Een medaille kent een ontelbare hoeveelheid kanten, meningen en schaduwen En ik verdien mijzelf totaal in dealiteit Ik ben helder; die zin..het portaal en het loze..de kracht. Er gebeurt direct iets in mijn hoofd als ik het spreek vanuit de leegte die deze...
de mens die de wereld kwam redden
(Moniek van Pelt) de mensdie de wereld komt reddenis geen mensin de ware zin van het wezenswoordhet is langs tijd en lijneen volger die volgelingen zoekteen leider die geleid wil worden een eigenaar die wil onteigeneneen zoeker die gevonden wil wordeneen gelover die overtuiging beliefteen ontplichter die verplicht en een betweter die beter wil weteneen stiller...
Vaccinaties
(Moniek van Pelt) vaccinaties ongelofelijk.. wat een vervreemdend woord op zich inmenging vind ik een beter woord of inwoning want wat laat je verblijven in dat wat je beschouwt als een veilig onderkomen? en veilig voor wat? de dood? en het is niet eens van jou hoe klein het lijf ook oogt het is een orgaan van een maatschappij en jij en ik zelfdenkend totaan zijn...
geloof
(Moniek van Pelt) in Geloven verlaat ik mij verzwaar ik mij en hou ik mij alleen en voor koop-waar aan ik dien vergelding en ontmoediging de machteloosheid van een vleselijk verwrongen aanblik en de hand die immer steelt in Geloof richt ik mij op tot een te vermoeden beeld van het soort god die on eigen lijk bedeeld in Geloven veronderstel ik mij in geleende...
wat zou je doen
(Moniek van Pelt) wat zou je doenals je alles weer wist?je herinnering geen gaten meer kendeen je schrijven zich uitschreeftot in een krachtend leven zonder doodwat zou je doenals je haren niet meer zouden klittenomdat elke strijd was gestredenen het weke hart jou nooit meer zou moeten zoeken wie zou je zijnals je niet meer hoefde doen alsofnooit meer...
De mannen van tucht en de vrouwen van drama
(Moniek van Pelt) de mannen van tucht van regel en maat je ziet ze voorbij glijden net boven de straat de mannen van tucht van zaken en orde ze slaan met hun woorden tot jij dieper zucht de mannen van tucht wat zijn het er veel het gewicht van de wereld oogt zich schevig zo scheel en naast die mannen van tucht lopen de vrouwen van drama de vrouwen van...
In het ware gevoel
(Moniek van Pelt) in het ware gevoel kennen wij elke natuurrijke taal en klank vorm, kleur en geur als van ons en zo in het moment dat het geen geschiedenis vormt vol strijd zoals wij nu menen te moeten kennen als van ons kun je je dat voorstellen? of is dat vaag en vreemd durf ik, jij, wij te openen voor wat ons vreemd lijkt maar wezensecht wil schijnen dat...
Ja
(Moniek van Pelt) Dit is een roep tot samen wij zijn de kinderen wonder op twee benen wij voelen je pijn en je verdriet we zijn je kern maar jij ziet ons niet jij vecht en slaat en schopt jezelf onderuit we willen je helpen je tranen te drogen zodat jij naar ons kijkt te zien dat leven spelen is niet een of ander streng besluit Dit...
Samen
(Moniek van Pelt) Ik had een droom, mompelt de vrouwik was in alles jouik was je lief, je leed, je zorgenje succes, je falen, de wraak in jouw verhalenje trotse grootsheid en je bevend kindik was je angst voor morgenen al die delen hadden een gezicht, een naam, een stem ik heb ze voorbij zien komen in mijn levenzoveel mannen zoals jijmaar ik zag je nooit voor...
groen met oer
(Moniek van Pelt) we hoeven niet alle lief altijd rust het langste leven het knapste kind niets hoeft daar ligt een begin voorbij het ouderen en achter geërfd gevoel tussen gekunsteld en verlangen we hoeven niet alle kou ruwe vormpijn een zee verdriet afscheid op zn eeuwigst echt niet daar ligt een begin naast het drama onder het zieke label de diepe dauw op...
De ooitmensen met de alleskleuren
(Moniek van Pelt) De mens die leert het leven langs uiterlijke reeds bepaalde structuren- vol belofte en geloof- te begrijpen, hij is het innerrijke volle weten vergeten.. daar waar elke wegwijzer ophoudt en het vrije veld begint. Begrijpen, leren, weten en ervaren beogen in de aardse materie verschillende energievelden. In oorsprong duidt taal...