geloof

geloof

(Moniek van Pelt) 

in Geloven verlaat ik mij
verzwaar ik mij
en hou ik mij alleen
en voor koop-waar aan

ik dien vergelding en ontmoediging
de machteloosheid
van een vleselijk verwrongen aanblik
en de hand die immer steelt

in Geloof richt ik mij op
tot een te vermoeden beeld
van het soort god
die on eigen lijk bedeeld

in Geloven veronderstel ik mij
in geleende gedachten
die zich stapelen
op mijn te koesteren uitzicht

woesteren moet ik in vreugden
buiten elk verhoopt vuur
om niet op dit zelf te willen rekenen
geloof betrouwt nooit op puur

want in geloof hunker ik
langs smachtsels en wensen
het laat mij al leunend uitzien
naar uw vertrouwenswaardige grenzen

geloven in het woord
overtuigt zich in mijn droom
langzaamaan en zowaar
tot diepst in wezenrijk gestoord

wie wil mij verdoven
schikt mij met geloven
en ik voelspring
..niet

ik deel niet in het ware beeld
ondervind niet in gelijke kracht
ze waardeert mij niet
als ze morrelt aan mijn doorzicht

een geloofsuitleg klopt nooit
gelijk een waar open hart
ze ervaart slechts aan wat lijdt
een spinnenweb vol smart

want..geloof het of niet
ik voel een vredige vruchtbare geaardheid
waaraan elk licht zich wil vrolijken
een onbelast gewaardeerd besef
door jou bewust verstaan
ik dans door in uit zicht
en adem in uit door zicht
om ons te vertalen
langs mijn hoogachtend wezen

omvormen zonder oude verhalen
interpreteert mij als goderijk
en al weet ik mij met één hand vast
in het mij marktgewijs
op prijs moeten laten stellen
langs beloofde koers
in naam vertrouwd
want waar aarde op is gebouwd
niemand belet mij te luchten
in kleurrijkere vruchten

de verhalen voorbij genoegdoening
schadeloosstelling en eeuwig herstel van kracht
de openhartende betrouwbaarheden
ze zijn hier en echt
ze leven zonder toeslag, uitkering of teruggave
zonder reparatie, compensatie of vervanging
zonder de affaire der historiek
ja, zonder beroep op het gevecht

en woesteren in vreugden zal ik
buiten elk verhoopt vuur
om wezenwijs in één
op Gevoel voor zelf te willen rekenen
on-geloof en o zo waardig

ach hoe onvoorstelbaar eigenst puur
is woesteren in vreugden
rond elk onbedwongen levensuur

moniek