Er was eens een man die niets had met er was eens. Hij geloofde niet in verhalen die zo begonnen. Hij geloofde nergens in van wat een ander hem vertelde en hij deed niks van wat een ander hem opdroeg. En daarom vertelde noch verordende niemand hem iets. Ze zagen hem niet als deelbaar en ze lieten hem maar in zijn waarde vol loosheid. Hij had geen naam, geen nummer,...
(Moniek van Pelt) Ze zaten voor haar. Hij was heel beperkt, zo sprak de man over het kind. Het was ernstig misgegaan toen hij een jaar of twee was. Hij gedroeg zich niet zoals andere kinderen. Bewegen leek hem te storen, evenals de taal. Ze keek naar hem en ze keek naar hem. Vader en zoon, twee werelden apart. Het jongetje liet zich niet zien. Ze wendde haar ogen af...
(Moniek van Pelt) er is geen dag dat jij niet voorbij komt in een droom of gedachte er is geen nacht dat jij niet stilt al is het maar aan licht en toch.. stop je nooit de klager, de vrager, de drager iedereen bereid zich van over tot voor maar wie stopt de tijd stel je voor dat je op een dag de dag loslaat zomaar zonder te hoeven weten wat de dag in zou...
(Moniek van Pelt) welke gedachten heb ik nodig? volgen ze de realiteit die ik wil creëren of zwenken ze af naar elk lager oord zoeken ze een troosteloos verhaal om aan vast te grijpen waanzin wordt mij uitzicht het grijs van de spijlen overschaduwt mijn zuiver ontwerp als een echte kunstenaar penseel ik me blauw met groen en geel al wat niet bijdraagt...
(Moniek van Pelt) je pure gevoel voor goud dat je altijd overvloedig deelt, je diepe inzinnige lach, je bereidheid de ander te kennen als jijzelf, je krachtige gevoel voor vrijheid, de eeuwig bloemse bloei die jij kent als thuis om mij dit onomwonden te tonen in elk stralend moment, je vreedzame kosmische kijk die nergens twijfel toont of ruis, je helder klinkende...
(Moniek van Pelt) Evenwichtige zieners spreken ons aan zoals wij elkaar aan mogen spreken. Fijnvoelige mens. Jij kunt zo goed inzien en doorgronden. Wij kennen jou in de kern niet anders dan vrij. Je ware blik verheft elk woord zo indringend, dat het niet anders kan dan zich bloot geven. Waarheid te tonen. Het is tijd en met kracht. Deze aarde beschaving heeft het...
(Moniek van Pelt) het is de eeuwenoude stroom als een draad vol ongenoegen of een zachte grote zegenregen die ons drijft en ons omarmt en die mens e lijkt te sturen soms zover van onszelf als we ons ebbig inhouden uit angst verzwolgen te worden door haar kracht ik ben vannacht gaan staan voor de allerhoogste golf in mijn dromen ik heb ernaar...
(Moniek van Pelt) DIT is mijn land, galmde de Eén met wilde overtuiging allemaal van mij en hij wees groots om zich heen Heb je MIJN land al gezien, zei de Andere jij en hij wees naar alle kanten van opzij... He, je steelt mijn schadus met het wijzen naar een randje land van Mij ik zal de lijn wat meer zichtbaar maken voor je zodat je weet waar...
(Moniek van Pelt) als de dagen niet vallen hebben vogels de sleutel zingen vissen refrein maar de dagen ze vallen ze haten, ze knallen ze moeten en zullen bloedomrand zijn ze jatten de dromen en kappen de bomen de vredesnaam wordt ijzig verwart de dagen die vallen lijken immer verstart ze willen niet samen geen kleur in hun taal ze eisen...
(Moniek van Pelt) spelletjes spelenzo onschuldig kinderspel echt niet ik speel soms een spelletje met kinderenze houden nogal van monopolie, koehandel.. je kent ze wellicht welspelletjes met een flinke inhoudsopgavespelletjes met stevige regels en wat ik dan altijd doe, als vanzelf, is elke vorm van winnen loslatenbovendien de regel niet zien en erkennen als...
(Moniek van Pelt) ken jij jezelf thuiser dan dit haveloos lijf? een orgaan die geprogrammeerd lijkt om te sterven na een reddingspoging of wat dat is toch geen leven.. en daarbinnen? ken jij de gewaarwording die dieper schouwt dan wat lijkt? en waarom wil je sterven? de pure godsnaam wordt bemanteld en de ruimte in geslingerd om zijn deel terug te vinden in...
(Moniek van Pelt) Ik ben helder Ik ben geen product van welke tijd dan ook Ik ben in kern niet gespleten Een medaille kent een ontelbare hoeveelheid kanten, meningen en schaduwen En ik verdien mijzelf totaal in dealiteit Ik ben helder; die zin..het portaal en het loze..de kracht. Er gebeurt direct iets in mijn hoofd als ik het spreek vanuit de leegte die deze...
(Moniek van Pelt) de mensdie de wereld komt reddenis geen mensin de ware zin van het wezenswoordhet is langs tijd en lijneen volger die volgelingen zoekteen leider die geleid wil worden een eigenaar die wil onteigeneneen zoeker die gevonden wil wordeneen gelover die overtuiging beliefteen ontplichter die verplicht en een betweter die beter wil weteneen stiller...
(Moniek van Pelt) in het ware gevoel kennen wij elke natuurrijke taal en klank vorm, kleur en geur als van ons en zo in het moment dat het geen geschiedenis vormt vol strijd zoals wij nu menen te moeten kennen als van ons kun je je dat voorstellen? of is dat vaag en vreemd durf ik, jij, wij te openen voor wat ons vreemd lijkt maar wezensecht wil schijnen dat...
(Moniek van Pelt) Dit is een roep tot samen wij zijn de kinderen wonder op twee benen wij voelen je pijn en je verdriet we zijn je kern maar jij ziet ons niet jij vecht en slaat en schopt jezelf onderuit we willen je helpen je tranen te drogen zodat jij naar ons kijkt te zien dat leven spelen is niet een of ander streng besluit Dit...
(Moniek van Pelt) we hoeven niet alle lief altijd rust het langste leven het knapste kind niets hoeft daar ligt een begin voorbij het ouderen en achter geërfd gevoel tussen gekunsteld en verlangen we hoeven niet alle kou ruwe vormpijn een zee verdriet afscheid op zn eeuwigst echt niet daar ligt een begin naast het drama onder het zieke label de diepe dauw op...
(Moniek van Pelt) welke gedachten heb ik nodig? volgen ze de realiteit die ik wil creëren of zwenken ze af naar elk lager oord zoeken ze een troosteloos verhaal om aan vast te grijpen waanzin wordt mij uitzicht het grijs van de spijlen overschaduwt mijn zuiver ontwerp als een echte kunstenaar penseel ik me blauw met groen en geel al wat niet...