(Moniek van Pelt) De pure kracht van een mens is dat hij alleen in staat is zichzelf te vormen als hij al-leen staat en in verbinding met de universele bronwaarheid. Volledig en Los van ontkrachting middels gegroepeerde meningen, feiten en oordelen. Zij vertegenwoordigen beelden die tot een geheel verzameld worden middels tegengestelde overtuigingen waarin men...
(Moniek van Pelt) Als meesterschap niet verder mag reiken dat hetgeen collectief bewaard is, mag, moet, dan zijn zaken als vermogen en begaafdheid slechts gekoppeld aan intellect. Het denkend deel der gemeenschap omvat zijn eigen soevereine wijsheid niet. Uitvindingen maken deel uit van deze bewaring, zo wij in bewaring leven; onder toezicht en controle....
(Moniek van Pelt) Ik zou eens op deze plek vrijuit willen spreken in wat het mij persoonlijk doet als ik al die labels rondom kinderen lees. Er zijn op internet en websites heel veel beschrijvingen te vinden van allerlei bedachte groepen mens die toegeschreven worden aan onze kinderen en innerlijke kinderen. (Over de zogenoemde innerlijke kinderen wil ik het heel...
(Moniek van Pelt) als ik niet langs jouw blik verhelderd dien te worden ben ik helder niet ontaard van oorsprong niet verklaard in je boeken niet geïnterpreteerd langs je geleerdheid en niet toegelicht in jouw wet niet verloren in jouw labyrint en niet onthand in dubbele taal die van wel is niet en ik zie wel wat je doet ik zie de verlokkingen tot...
(Moniek van Pelt) Onderwijs is voor mij niet zozeer iets in de geest van’ levende onder je wijsheid’. Het woord doodt de eigen wijs omdat het wijst. En daar is niks geestigs aan. enkel de bedachte mens zal sterven vrije geesten sterven niet omdat hun verbonden waarheidsgeving binnenstebuiten en los van kader ongeclaimd geschiedt Al wat bedacht is en wat...
(Moniek van Pelt) De droombeeldwerkelijkheid houdt ons kind massaal in een zoete sprookjessfeer, vol veilig ogende natuur versus wat uit de pas gelopen wilde dierlijkheid en dan natuurlijk die onnatuurLijk stoute dood. Het deel in ons wat we graag kind noemen, beleeft het Al veelal in een afgeleid spel van goed versus kwaad. En daar zit het nog steeds, denkende dat...
(Moniek van Pelt) in het ware gevoel kennen wij elke natuurrijke taal en klank vorm, kleur en geur als van ons en zo in het moment dat het geen geschiedenis vormt vol strijd zoals wij nu menen te moeten kennen als van ons kun je je dat voorstellen? of is dat vaag en vreemd durf ik, jij, wij te openen voor wat ons vreemd lijkt maar wezensecht wil schijnen dat...
(Moniek van Pelt) we hoeven niet alle lief altijd rust het langste leven het knapste kind niets hoeft daar ligt een begin voorbij het ouderen en achter geërfd gevoel tussen gekunsteld en verlangen we hoeven niet alle kou ruwe vormpijn een zee verdriet afscheid op zn eeuwigst echt niet daar ligt een begin naast het drama onder het zieke label de diepe dauw op...
(Moniek van Pelt) welke gedachten heb ik nodig? volgen ze de realiteit die ik wil creëren of zwenken ze af naar elk lager oord zoeken ze een troosteloos verhaal om aan vast te grijpen waanzin wordt mij uitzicht het grijs van de spijlen overschaduwt mijn zuiver ontwerp als een echte kunstenaar penseel ik me blauw met groen en geel al wat niet...
(Moniek van Pelt) De dood als de meest onbeminde en onbekende god der goden. Wat een vreemde spiegel. Niemand wil erin geloven, velen lijden eraan, weinigen lijken eraan te ontkomen en sommigen durven er wezenrijk iets over te zeggen. De dood als woord wijst op aarde niet naar het volle wezen. De koppeling -leven versus dood- veinst een pad vol gefaseerde...
(Moniek van Pelt) De mens die leert het leven langs uiterlijke reeds bepaalde structuren- vol belofte en geloof- te begrijpen, hij is het innerrijke volle weten vergeten.. daar waar elke wegwijzer ophoudt en het vrije veld begint. Begrijpen, leren, weten en ervaren beogen in de aardse materie verschillende energievelden. In oorsprong duidt taal...
(Moniek van Pelt) Het innerlijk kind leeft in het huis van bewaring. Spannende eerste zin voor een stuk dat ik al heel lang wil schrijven, een leven of wat. Het is tijd om de lijn dieper te ontrafelen en de tranen tikken mee. En al heb ik lang verstopt gezeten in dit verhaal, ik heb ook altijd geweten dat als ik het moment zou voelen, ik zou gaan staan. Een moment...
(Moniek van Pelt) Een boek had ze er notabene over geschreven! Een heel verhaal met dat immense licht als hoogtepunt. Het was De ommekeer geweest, de langverwachte doorbraak in jaren vol ziek. Ze had het zelf gezegd en gedacht. Dankzij dat licht was heling begonnen. Ja ze had er zelf ook wel wat aan gedaan, maar toch. De mensen hadden het prachtig gevonden, dat...