(Earth Matters | Moniek van Pelt) Er is een gouden informatiestroom, een kosmische beweegkracht die universa en diens bewoners waardevol in vrede verbindt. De vrijheid waarin het Zelf mag Zijn, is er één van een ten diepst gevoelde zelfbeschikking. Een heilige verbintenis waarin de vorm in alle originaliteit mag bestaan. Hier is sprake van een...
(Moniek van Pelt) Gelijdelijk (ja, met de ij van jij als ik!) vloeien wij van de ene afbeelding over in de andere. Niet alleen de tussenliggende afbeeldingen zijn berekend, Alle afbeeldingen zijn berekend. Wij zijn berekend, van begin tot het einde. We mogen van de A tot aan de Z, vol Acceptatie van deze Zee als zijnde vrije zee. Alleen onze persoonlijke...
(Moniek van Pelt) Evenwichtige zieners spreken ons aan zoals wij elkaar aan mogen spreken. Fijnvoelige mens. Jij kunt zo goed inzien en doorgronden. Wij kennen jou in de kern niet anders dan vrij. Je ware blik verheft elk woord zo indringend, dat het niet anders kan dan zich bloot geven. Waarheid te tonen. Het is tijd en met kracht. Deze aarde beschaving heeft het...
(Moniek van Pelt) zoals je naspreekt in de lijn der toegestaan innerlijk weten, zo is het volle innerrijk vergeten we geven zelfs ons ware leven ervoor op, om een deur nodig te hebben tussen een ogenschijnlijke materiële en spirituele wereld, ter verklaring van ons onbenoembare geërfde onvermogen In een land waar de kinderen hun zelf kennen als...
(Earth Matters) Hoe de tijdslijn, bloedlijn en levenslijn van het familiaire systeem in de breedste zin des woords geleefd dient te worden als opvulling van de valse driehoek (innerlijk kind - hoge zelf - onbewuste) doet Moniek van Pelt uit de doeken in haar stuk “Familie, een aardse waarheid die nooit meer dan hemel haalt”. Ze gaat...
(Moniek van Pelt) …waarin keuzevrijheid tussen grens en privé ingeschoven wordt, die een ongezonde hang naar openheid middels het delen van een geaccepteerde persoonlijkheid tot een normale standaard verheft en die de vrijdenkers tot copycats of fantasten degradeert Een waar gezicht toont zich niet in tijd, hangt geen verzameling gekeurde...
(Moniek van Pelt) als ik niet langs jouw blik verhelderd dien te worden ben ik helder niet ontaard van oorsprong niet verklaard in je boeken niet geïnterpreteerd langs je geleerdheid en niet toegelicht in jouw wet niet verloren in jouw labyrint en niet onthand in dubbele taal die van wel is niet en ik zie wel wat je doet ik zie de verlokkingen tot...
(Moniek van Pelt) De dood als de meest onbeminde en onbekende god der goden. Wat een vreemde spiegel. Niemand wil erin geloven, velen lijden eraan, weinigen lijken eraan te ontkomen en sommigen durven er wezenrijk iets over te zeggen. De dood als woord wijst op aarde niet naar het volle wezen. De koppeling -leven versus dood- veinst een pad vol gefaseerde...