(Earth Matters) Hoe de tijdslijn, bloedlijn en levenslijn van het familiaire systeem in de breedste zin des woords geleefd dient te worden als opvulling van de valse driehoek (innerlijk kind - hoge zelf - onbewuste) doet Moniek van Pelt uit de doeken in haar stuk “Familie, een aardse waarheid die nooit meer dan hemel haalt”. Ze gaat...
(Moniek van Pelt) Als kind wist ik al tot meer dan een enkele aardse bloedlijn te horen: Als dit De ingevoegde rode draad is in mijn leven, omdat zij het zeggen, dan rust ik niet voor de mijne bij wijze van blauw is. Eerder zal ik geen kind baren. Een quantum decision noemen ze dat in wetenschappelijke termen. Ik wist ook dat dit in mijn geval het ontcijferen van...
(Moniek van Pelt) Gelijdelijk (ja, met de ij van jij als ik!) vloeien wij van de ene afbeelding over in de andere. Niet alleen de tussenliggende afbeeldingen zijn berekend, Alle afbeeldingen zijn berekend. Wij zijn berekend, van begin tot het einde. We mogen van de A tot aan de Z, vol Acceptatie van deze Zee als zijnde vrije zee. Alleen onze persoonlijke...
(de oorsprongrijke mens) Dit is het vervolg op het eerste en het tweede deel van een essay uit de online inspiratie "De strijd om de persoonlijkheid" (moniek van pelt) Er dient dus voortdurend iets tussen ons in te staan, tussen ons mensen en tussen ons weten en ons zelf. Dit geschiedt, zo luidt de uitleg, ter zelfverbetering. Omdat je jezelf nu eenmaal verlaat door...
(Moniek van Pelt) Het oude aardse beeld van traditie heeft een veel grotere werkelijkheid nodig, het blikveld van het volle wasdom. Als ik in mijn aardse aanwezigheid het systeem der systemen, familie, niet langer voor mijn kosmische eigenheid laat staan, dan wordt mijn schepperbewustzijn voelbaar. In het oorspronkelijk voelen van wie ik ben, wie ben ik niet, opent...
(Moniek van Pelt) De schaamte voorbij.. is niet de remmen losgooien in een strijdig remmend bestaan, om zo nog meer strijd, onmacht en onbalans te genereren bij de gratie van een nieuw level, een nieuwe bevoegdheidsklasse, een upgrade, een hemel. seksuele, materiele, kinderlijke, geestelijke, ziekelijke en goddelijke verslavingslosbandigheid en diens meesters...
(Moniek van Pelt) …waarin keuzevrijheid tussen grens en privé ingeschoven wordt, die een ongezonde hang naar openheid middels het delen van een geaccepteerde persoonlijkheid tot een normale standaard verheft en die de vrijdenkers tot copycats of fantasten degradeert Een waar gezicht toont zich niet in tijd, hangt geen verzameling gekeurde...
(Earth Matters) Hoe de tijdslijn, bloedlijn en levenslijn van het familiaire systeem in de breedste zin des woords geleefd dient te worden als opvulling van de valse driehoek (innerlijk kind - hoge zelf - onbewuste) doet Moniek van Pelt uit de doeken in haar stuk “Familie, een aardse waarheid die nooit meer dan hemel haalt”. Ze gaat...
(Moniek van Pelt) Hij snikt. Onhoorbaar. Dat wel. Niemand hoeft zijn pijn te zien. Het is van hem. Hij heeft zich te vaak niet begrepen gevoeld in dit leven. Waarom zou iemand hem willen verstaan? Niets is nodig, als het om zijn lieve vriend gaat. En juist hij moest gaan. Het grijpt hem naar de keel, al is het lang niet meer zo vaak als in het begin. Hij duwt het...
(Moniek van Pelt) We hingen over de reling van het balkon. Ik had al vaker met haar gesproken. Dit keer leek er een soort openheid om ons heen te hangen, die maakte dat we elkaar beter dan gisteren konden verstaan. En toch hadden we woorden nodig. Veel woorden. Niet dat het erg was. Ze bleef er rustig onder. Pas toen we het wat langer over buitenzintuigelijke...
(Moniek van Pelt) de mannen van tucht van regel en maat je ziet ze voorbij glijden net boven de straat de mannen van tucht van zaken en orde ze slaan met hun woorden tot jij dieper zucht de mannen van tucht wat zijn het er veel het gewicht van de wereld oogt zich schevig zo scheel en naast die mannen van tucht lopen de vrouwen van drama de vrouwen van...
(Moniek van Pelt) Ik had een droom, mompelt de vrouwik was in alles jouik was je lief, je leed, je zorgenje succes, je falen, de wraak in jouw verhalenje trotse grootsheid en je bevend kindik was je angst voor morgenen al die delen hadden een gezicht, een naam, een stem ik heb ze voorbij zien komen in mijn levenzoveel mannen zoals jijmaar ik zag je nooit voor...
(Moniek van Pelt) we hoeven niet alle lief altijd rust het langste leven het knapste kind niets hoeft daar ligt een begin voorbij het ouderen en achter geërfd gevoel tussen gekunsteld en verlangen we hoeven niet alle kou ruwe vormpijn een zee verdriet afscheid op zn eeuwigst echt niet daar ligt een begin naast het drama onder het zieke label de diepe dauw op...