en als ik groots beweeg langs alle kleinheid op de aarde
om met mijn ware blik sprekend naar mens uit te zien
waarom denk jij dan dat ik kind ontmoeten zal?
misschien omdat het lichaam onvolgroeid oogt
of omdat de taal nog niet toereikend lijkt
omdat de grenzen nergens aanwezig schijnen
of om de onderontwikkelde kracht van wil en weten
die leert stoeien om het grote gelijk
en wat betekent kind dan voor jou
heb je weleens heel diep ingevoeld
naar de harmonie achter het woord
alle lering om en nabij latend
dansend tussen letters van krijger schap
voelend van de diepe mens waardigheid
balancerend tussen nu en ergens
en buigend naar een grasspriet
?
kind betekent niets anders dan vriend
vriend van de mensen
vriend van al het leven
vriend van de lichtende vorm
misschien omdat de mens hier denkt in periodes
eenzaam dobberende fases van gelukt
en omdat de mens heid vecht om deze kracht
die langs het kind als bezit wordt geduid
omdat de mens zichzelf niet meer kent
dat de echte be teken is van kind weg lijkt
verdwenen tussen zandkorrels
en onder bakstenen
te klein voor woorden
te smal voor gebaren
te onbeduidend voor verhaal
te aards voor kosmisch
en te grijs voor kleurrijk leven
we onder richten en onder wijzen
we duwen het kind kopje onder
in onze gedachtenvelden
die hersenspoelend zeven
technologisch overschrijven
en commanderen aan te passen
en aan en aan en aan
om in het licht van de kosmos uit te gaan
en toch verschijnt daar die grasspriet
tussen vele zanderige stenen door
wat zou ze willen zeggen
weet jij het
?
ken jij de fijngevoeligheid van een vogel
de slagkracht van een luipaard
de waarneming van de uil
de klank van de pure stem vol vrouw
de ja! command zo vol van echt man
de zachtlievendheid van wezen
de wendbaarheid van wind
de informatiegolf van water
dat wezen van water, wind en vuur ben jij
Kracht In elke Natuurrijke Dimensie
en toch
als ik groots beweeg langs kleinheid ontmoet ik jou
je gedachten, je overtuigingen, je bezwaren
je grote angst voor blind e gevaren
je on zuivere wiebelend gemoed
je kracht die wegziet van Al naar niks
die trouwt met wan en waan
en aan stuurt op systemische kennisbron
tot een zo volledig mogelijk ankeren in
persoonlijke seizoens groei en bloei
de aflegger van de kroon ben jij
niet kind
en als ik groots beweeg langs kleinheid
en mijn waarneming op en rek en echt versta
dan kijk ik naar de plek vol stralend ongedwongen
diep in elke kleine grote vibratie mens
naar waar onbeduidendheid die zon ver sluiert
inner lijke kinderen er omheen wonen
waar het levens trauma de kern be heerst
het is er donker, somber en onaf
vol gevechten om beloofde oneindigheid
een leeg getrokken mens veld
het toont de wereld zoals buiten
en het kind als verbinder van echt en waar
zit in elke denkbare hoek verstopt
en stevig uit het zicht van het groene gras
mijn heldere onafgebroken waarneming reist mee
naar dat werelds bedachte binnenin
en ja, speciaal om jou daar te zien
en de gras spriet in jouw vermoeide ogen
want ik beweeg groots langs elke kleinheid
en wend me los en open van geweld
omdat het mij niet raken kan
ik ben niet van hier
en toch ben ik hier
net als jij
zo ik een kwantum sprong heb gemaakt om hier te zijn
en met eigen ogen te bezien hoe leven zich toont
in de vrijwel KIND loze verwarde staat
van Kleinzielig zijn In Nuttig Domein
zo leg ik mijn heilig natuurrijk gevoel voor heel jou
hier heel zachtjes bij je neer
de landingsplek in het gras vormt zich
als binnen met buiten en buiten vol zinnen
als het brein ‘t licht van je kosmische aard ontvangt
trek je krachtigste liefdespak aan en spring
naar buiten met heel jou
want jij bent hier lieve vriend
net als ik
om te buigen voor een grasspriet
want kind betekent echt niets anders dan vriend
vriend van de mensen
vriend van al het leven
vriend van de lichtende vorm
de Krachtbrenger In elke Natuurrijke Dimensie
Moniek van Pelt
Dit gedicht is geschreven op deze muziek: