TIJD

Taal van de tijd en Taal van de eeuwigheid. Beiden bestaan. De huidige taal van de tijd, als overheersende communicatie beweging, heeft geen weet van eeuwigheid, niet in lichaam en niet in geest. De mens op aarde is gevormd in het taal van de tijd beeld. Daarin valt alles wat in de mens van eeuwige waarheidsbetekenis is weg uit beeld. Mensenwaarde wordt bepaald in de taal van tijd en zal altijd weer wegvallen, buiten beeld geraken. Het enige verlangen wat daarin overblijft is om in dat beeld te kunnen overleven, om er langer te mogen blijven, om er weer in te geraken. Om er geliefd te zijn en gevoelens van heelheid te ervaren. Verlangen is een tijdgebonden emotie, die ons linkt aan het brein die de taal van tijd heeft ingeluid op aarde. In verlangen is het gebroken hart een feit en worden hele harts gevoelens via het brein vertaald langs de evolutieopbouw van de tijdervaring. Als tijd beweegt, valt eeuwigheid stil. De evolutie is gesloten. Het lichaam is afgesloten van heelheid en waarheid. Communicatie verloopt in tijdgebonden verhaallijnen, die we kunnen zien als systematisch in ordening. De waarheid die er geldt, geldt alleen binnen de taal van tijd en is embed in dreiging van verlies door het ontbreken van de vredestaal. De aarde is niet de enige planeet in de kosmos. Er zijn ook werkelijkheden waar geen taal van tijd bestaat. Daar bestaat enkel de taal van eeuwigheid. Er zijn vele beschavingen die spreken in vredestalen, in de kracht die in en met hen leeft. Sommige beschavingen hebben ook op aarde geleefd. Het is te lezen in verhalen die vertellen van meer mensbeschaving, meer verbinding en een groter weten. Tijd speelde er een andere rol, vrijer dan nu. Meer in samenwerking met de taal van eeuwigheid. De mens die tot beschaving wil komen is op dit moment ook hier op aarde en bezig zijn innerrijk lichaamsweten wakker te schudden. Tijd moet terug in de vrede vallen. De samenwerking met andere beschavingsgevoelens keert terug in her Innering. En daarmee ook het allerdiepste gevoel voor thuis, die verschuiving in het brein teweeg brengt. We zullen zien dat we altijd al gevoelswezens zijn geweest endat we enkel in een denkerervaring zijn beland. Dat wat buiten beeld is geraakt keert terug erin. In beeld geraken via onze binnenbeelden. Pure beeldkracht. De via de mens opgebouwde aardse krachtbronnen vol verleden en toekomst vallen open in een nu moment. In die kosmische ontvanger, daar herstellen we de beeldopbouw van al het leven.

Leven met tijd is een bijzondere ervaring. Het moment is nu hier om het besef van wat tijd is in de ontstane verhaallijnen open te breken en de eeuwige krachtsbegeleiding de eronder ligt opnieuw te aanvaarden. De eeuwige waarheid, deze taal mag weer plaatsnemen in alle verhalen die duiden, dwingen en regeren en het menselijk lichaam bestuurt middels gedachtenvelden. In onze lichamen ligt de grotere waarheid rondom de mens en diens afkomst opgeslagen.

moniek van pelt